Daan Fens, god.... toevallig

Donderdag 13 augustus 2015: Piet Paaltjes en Godfried Bomans waren mijn favoriete schrijvers toen ik verplicht boeken moest lezen voor school. Onlangs op de Deventer boekenmarkt kocht ik weer een paar boeken van Bomans voor de vakantie. Vandaag op het strand van Bloemendaal aan Zee met onze vrienden Bernadette Keulaerds en Daan Fens raakte ik er over in gesprek met Daan. Hij is zoon van de vermaarde literatuurcriticus Kees Fens naar wie zelfs een brug is vernoemd in Amsterdam.
Daan vertelde dat zijn vader samen met Michel van der Plas en Godfried Bomans de redactie vormde van Cursief. Afwisselend werd bij een van de redacteuren vergaderd. Bomans liet de andere heren schaterlachen toen hij Daan en zijn broer 's avonds in huize Fens aansprak met de woorden: zo jongens nog steeds wakker? In mijn tijd moest ik altijd om kwart over zes naar bed. Alleen als Sinterklaas kwam dan mocht ik tot tien voor half zeven opblijven.
Het was ook Bomans die verkleed als sinterklaas van Haarlem de kinderen verklapte dat ze de volgende dag niet naar school hoefde te gaan. Hij zei dat echter zonder enige ruggespraak. Met als gevolg dat de scholen noodgedwongen de deuren sloten de volgende dag.
Zelf raakte ik in vervoering van een tv programma waarin Bomans een week in afzondering was op Rottummerplaat. Maar ook van het verhaal dat hij een huwelijksvoltrekking niet afmaakte omdat hij het ja-woord nog niet wilde uitspreken. Volgens Daan zou het een waar gebeurd verhaal kunnen zijn, maar Godfried was ook een fantast die graag dit soort verhalen rondstrooide.
In mijn kindertijd mocht ik niet vloeken en dan zei ik wel eens God.... (Fried Bomans). Die kreet had ik nu weer willen slaken omdat onder de brandende zon op het strand zoveel herinneringen samenkwamen. Zoveel toeval!
En dat door onze gemeenschappelijke vriend Clemens van Heck. Hij bracht mij op het spoor van Daan, tegenwoordig rector van een scholengemeenschap in Amersfoort. 
Elke ontmoeting doet hij mij weer herinneren aan mijn overleden levensvriend. Met als gevolg dat ik eerst vele filmpjes wilde bekijken voordat ik dit stukje over Daan en Bomans kon schrijven. Als ode nog een linkje naar een hilarisch filmpje dat ik maakte over Clemens en Daan ter ere van de 50ste verjaardag.
En op de terugweg reden we om langs het ouderlijke huis van de familie Fens in Zandvoort voor de foto. Ik kan er geen genoeg van krijgen.