Yn canu nad yw'r haf yn ddigon hir

'Seidr Ddoe' gan Plethyn, (Lyrics) os rydw i'n deall y geiriau,  yn swnio i mi fel cân mor deimladol.  Mae'n dweud stori bywyd, gyda chyffelybiaeth o'r tymhorau.  Mae'n amser cynhaeaf ac mae'r bobl yn gweithio i dorri'r gwair. Mae'r haf yn gorffen ac mae'r hydref yn ddechrau.  Mae'r bobl henach yn edrych dros eu bywyd, mae'n eu hydref nhw nawr. Maen nhw'n drist ac maen nhw'n hapus ar yr un pryd, yn y presennol, fel petai yn ddiddanwch 'seidr ddoe yn troi'n siampên'.  Roeddwn i'n teimlo'r tristwch yn y geiriau '...nad yw'r haf yn ddigon hir'. Ond rydw i'n meddwl bod tra ein cyrff yn troi i'r hydref (a'r gaeaf!), ein meddyliau yn gallu aros yn y gwanwyn, yn arbennig os rydyn ni'n gallu gwerthfawrogi'r byd o gwmpas ni.



'Seidr Ddoe' (Yesterday's Cider') by Plethyn, (Lyrics) if I understand the words, sounds to me like a song so sentimental. It tells the story of life, with a simile of seasons. It's harvest time and the people are working to cut the grass. The summer ends and autumn begins. The older people are looking over their life, it is their autumn now. They are sad and they're happy at the same time, in the present, as if in consolation 'yesterday;'s cider turns to champagne'. I feel the sadness in the words '... nad yw'r haf yn ddigon hir' ('... the summer is not long enough.'). But I think that while our bodies turn to autumn (and winter!), Our thoughts can stay in the spring, especially if we are able to appreciate the world around us.