Ben van Wiggen, vriend van bitter en zoet

Maandag 28 september 2015: Een goede foto van mijn basketbalmaatje Ben van Wiggen (rechts) heb ik niet, behalve deze korrelige foto van mijn afscheidsavond bij The Blue Arrows waarin hij mij trakteerde op een kruidenbitter uit zijn woonplaats Ede. Ook de andere maten (Twan van Lensvelt en Koen Chiam) zijn mij heel dierbaar, maar vandaag mailde ik met Ben. Dat contact is de aanleiding tot deze post op mijn fotoblog.
 
Ben werkt op de afdeling ICT van het Meander ziekenhuis in Amersfoort. Heb daar een keer rond gelopen voor een bijzonder project en gemerkt dat hij zo’n typische informele leider is. Geen manager, maar wel iemand waar iedereen graag mee samenwerkt en een stapje harder voor werkt. Ongeacht rang of stand. Een mail of vraag van Ben laat je nooit onbeantwoord. Het is ook geen toeval dat hij daar zijn huidige liefde tegen het lijf is gelopen….
 
Als we elkaar op de wekelijkse training zagen, dan moesten we elkaar eerst een hug geven of hartelijk de handen schudden omdat we zo blij waren elkaar te zien. Zo’n vriendschap dus.
 
Vandaag schrok ik van de gedachte dat Ben mij uiteraard ook had geholpen met een mooie voordracht voor de MKB Innovatie Top 100, maar hem niet heb uitgenodigd voor het jaarfeestje. 'Zijn innovatie' is nota bene door het toonaangevende vakblad Computable uitgeroepen tot innovatie award van het jaar in de medische sector. Deze app voor het Elektronische Patiënten Dossier levert de verpleegkundige alle actuele informatie op zodat de patiënt niet steeds opnieuw zijn verhaal hoeft te doen bij andere artsen en verpleegkundigen.
 
Ben was er met recht trots op dat hij met MCS en Dell deze ontwikkeling vorm had gegeven in een ziekenhuis dat bekend staat om zijn klantvriendelijkheid. Maar helaas waren er zoveel andere goede voordrachten dat deze innovatie de top 100 niet heeft gehaald. Samen met 2700 geïnteresseerden (!) wordt donderdag 1 oktober op de Dag van Innovatie van de KvK de definitieve ranglijst bekend gemaakt.
 
Als doekje voor het bloeden heb ik Ben gevraagd ook naar dit feestje te komen in de voormalige suikerfabriek van Halfweg. Zien we elkaar ten minste weer eens, maar kan ik hem ook troosten dat ik ooit het Wakawaka Light van mijn duurzaamheid verwant Maurits Groen vergeefs heb voorgedragen. De met zon oplaadbare lamp won daarna alle mogelijke verkiezingen en is nu een export hit. Het kan dus nog goed komen met de innovatie van Ben. En onze vriendschap zal niet lijden door de keuze van de onafhankelijke en deskundige jury.