Wick vd Vaart geeft mij nieuwe inzichten

Dinsdag 15 december: Wick van der Vaart (53) heeft onbewust veel invloed op mij. Ik realiseerde mij dat in de aanloop naar de vergadering van de Raad van Advies van het Instituut voor Interventiekunde. We spraken vanavond over een heimelijk gekoesterde wens van Wick: certificering van zijn opleiding als post wetenschappelijk.
 
Een kleine tien jaar kennen we elkaar. Heb weleens een gastcollege mogen geven en ben regelmatig bezoeker van de verbale jamsessies JazzI die zijn studenten organiseren. Appreciative Inquiry, waarderend leiderschap, is dan altijd de rode draad.
 
Ik heb gezien, gehoord en gevoeld wat deze vorm van waarnemen en interveniëren kan losmaken. In mijn beleving is het een bouwsteen van sociale innovatie en zouden alle leidinggevenden de technieken moeten beheersen.
 
Bijna alle studenten die afgelopen jaren bij het Instituut van Wick zijn afgestudeerd, zijn academisch geschoold, maar ik voel mijzelf een autodidact AI-adept. Onbewust pas ik het toe wanneer ik met anderen samenwerk, bij de opvoeding van mijn kinderen, in mijn relaties met mijn vrienden maar ook bij het schrijven van mijn dagelijkse blog. Een oprecht compliment geven is echt niet moeilijk, het maakt jou en de anderen rijker. En daardoor krijg je ook vaak de ruimte mindere makkelijke zaken aan de kaak te stellen.
 
En Wick is de aanstichter hiervan! Een persoon die leeft van moeilijke en gecompliceerde uitdagingen, graag samenwerkt met jonge mensen, levenslang blijft leren, maar ook een solistisch sportleven leidt als triatleet en begenadigd pingelaar in de zaal.