Boudewijn Ruchtie laat mij zelfs op de wc kegelen

Maandag 4 januari: Als nieuw lid van sociëteit de Hereeniging in Deventer wil ik niet alleen een passieve functie als drinkebroeder vervullen, maar ook actief lid zijn. Ik kan kiezen uit bridgen (ken ik niet), biljarten (geen talent), zingen (ooit uit het koor gezet vanwege vals zingen), overdag kunstgeschiedenis studeren (te weinig tijd) en kegelen.

Omdat de kegelbaan historische waarde heeft en in de kelder is gelegen zodat je de bal zonder pottenkijkers schaamteloos naast de baan kan gooien, heb ik besloten deze sport eerst uit te proberen. 

Op de nieuwjaarsreceptie heb ik Boudewijn Ruchtie gespot. Hij is de winterkoning kegelen van de Hereeniging. Een betere leermeester dan Boudewijn kan ik mij niet wensen.
 
Ook het feit dat hij vier jaar geleden voortreffelijke wijn heeft geleverd bij de surpriseparty die mijn overleden broervriend Clemens nog heeft mogen organiseren voor zijn vrouw Marie-Françoise toen ze 50 jaar werd, pleit in zijn voordeel.
 
Na de eerste kennismaking verbleef ik enkele dagen in grote spanning of ik door het team Old Royal geaccepteerd zou worden als aspirant lid. Old Royal heeft op z’n minst bijzondere gedragsregels waar je je aan moet conformeren om geballoteerd te kunnen worden.
Voorzitter Ruud die streng maar rechtvaardig de kas beheert en het lijvige dagboek bijhoudt met alle persoonlijke scores uit het heden en verleden moet nog wennen aan een verjonging van het team.
 
Boudewijn die niet alleen de kegels goed kan raken, maar ook zijn mond goed kan roeren, overtuigde zijn teamgenoten dat verjonging zeer gewenst is. Onlangs meldde Everhard Mensink zich langdurig af nadat hij een nieuwe knie had gekregen. De jaren gaan bij de anderen ook tellen. Daarom is het vinden van kroonopvolgers voor Old Royal een actueel thema.
 
Na een avond proef gooien, moreel ondersteund door mijn maten Lex, Henri en Peter zal ik in het vervolg met groot respect praten over kegelen. Een bal op de smalle baan houden is al een prestatie van formaat. Laat staan er negen tegelijk omver werpen. Bovendien zweert Boudewijn en Old Royal bij de oude houten baan, die naar het schijnt ook nog wat afloopt. De andere is van kunststof en daar haalt Old Royal zijn neus voor op.
 
De oude baan, gelegen in de voormalige wijnkelder van stadswijnhuis de Steerne, herbergt ook een koelkamer, die oogt als een massieve kluis. Old Royal mag deze kluis in beheer nemen, want enkele spelers hebben zelfs een eigen bal. Old Royal beroept zich er op een vooraanstaande rol te vervullen binnen de Hereeniging. Waar de meeste spelers slechts tien ballen op een avond gooien, daar stoppen de spelers van Old Royal pas als minimaal het dubbele aantal is geworpen.
 
De kroning tot winterkoning (tot tweemaal toe) van Boudewijn is een gevolg van deze extra inzet. En op de muur wordt sinds mensenheugenis bijgehouden wie een ‘acht om de lange’ heeft gegooid. Eens in de zoveel jaar lukt het een speler alle kegels om te gooien met uitzondering van de middelste. Everhard Mensink is daar op 24 september 2001 in geslaagd.  Hij wrijft zich tegenwoordig vergenoegd over zijn kunstknie want de slijtage heeft bij hem toegeslagen. De hele sociëteit heeft  indertijd zijn moment of fame meegemaakt, want deze ‘hole in one in kegelterminologie’ wordt altijd gevierd met een rondje voor alle aanwezigen.
 
Na mijn proefavond werd mij te verstaan gegeven dat de leden van Old Royal mijn gedrag nog eerst willen wikken en wegen alvorens ik mag besluiten lid te worden. Ik kan mij goed voorstellen dat ze niet over een nacht ijs gaan. Als lid krijg ik immers een ijzeren kegeltje met inscriptie van mijn naam. Ik word geacht deze sieraad waar ook ter wereld te kunnen tonen wanneer ik een ploeggenoot zie. Zo niet, dan volgde er tot voor kort een boete. Zoals er ook boetes worden opgelegd wanneer ik het scorebord na mijn beurt niet uitzet of eindig op een score die eindigt op een 5 of 9.  Het gaat immers om de knikkers bij kegelen.
 
De schatkist van voorzitter Ruud wordt tweemaal per jaar geleegd voor een kerstdiner van vier gangen in de kelder of het aansnijden van paling op Koningsdag. Ook een jaarlijks uitje wordt er van betaald. Die bijeenkomsten zijn altijd zonder vrouwen. De laatste keer sijpelde de tekst van de gezongen liederen door naar de publieke ruimte en dat leidde tot een kleine vermaning. Met name Boudewijn moet goed op zijn woorden letten, want op zijn vaste kegelavond zit ook vaak zijn moeder in de bestuurskamer te bridgen.
 
Na vanavond voel ik mij enigszins ontgroend als kegelaar, maar vooral ook warm welkom geheten door Boudewijn Ruchtie. Boudewijn is niet alleen een uitmuntende en charmante wijnkenner (Ruchtie is al vier keer gekroond tot wijnspeciaalzaak van het jaar door de Wijnalmanak), maar ook een ware leermeester. Kreeg zelfs oefeningen mee om mijn worp te perfectioneren door mijn hand langs de wc pot te zwaaien wanneer ik mij terugtrek op de kleinste kamer van het huis. Kegelen laat je dus nooit meer los.