Ian Haverkamp: daar krijg je geen Speld tussen

Zondag 10 januari: Mijn neefje Ian Haverkamp (18) heeft evenals zijn broer Toine journalistieke aspiraties. Ik sprak daarover op de verjaardagborrel van mijn moeder (86) op gewijde grond: hotel Flora, nota bene de thuisplaats van het 1 April Genootschap Rien van Nunen dat bestaat uit generatiegenoten van mij uit Hillegom die allemaal journalist zijn (geweest).
 
Ian zit nu op het grafisch lyceum in Utrecht, maar hij komt er achter dat hij liever meer met taal wil doen. Hij volgt daarom extra Nederlands om zijn spelling te verbeteren. Zijn grote droom is dat hij binnenkort stage mag lopen bij Speld, het satirische internetmagazine met maandelijks 1,5 miljoen lezers.
 
Zijn broer heeft al een serie leuke komische filmpjes gemaakt over het leven als student in Utrecht, maar Ian zegt vooral te houden van harde confrontatie reportages. Zonder knip- of plakwerk. Laatst verzorgde burgemeester van Jan van Zanen van Utrecht een aardige lezing op zijn school en benadrukte hij dat hij zoveel vertrouwen heeft in de jeugd in de zaal. Liefst was Ian op hem afgestapt met een microfoon en camera om zijn nek om hem te vragen waarom hij dat zei. Want wat weet hij precies van Ian? Niets dus! Volgens Ian vallen velen door de mand wanneer ze niet echt blijken te zijn in wat ze doen en zeggen.
 
Ian wil journalistiek bedrijven zoals hij zelf is: oorspronkelijk, zonder enige schroom, confronterend, maar als het moet ook liefdevol. Hij spreekt als een Wilders in de dop, maar verafschuwt de denkbeelden van deze politicus. Boeiend om de nieuwe tijdgeest te volgen en te begrijpen.
 
De journalistiek kan daarnaast best wat innovatiekracht gebruiken.