Bernadette Slotboom: (media) verbinder pur sang

Woensdag 3 februari: Sinds 1978 laten Bernadette Slotboom en ik elkaar niet meer los. We ontmoetten elkaar toen in de introductietijd van de School voor de Journalistiek in Utrecht. Daarna kruisten onze wegen zich op bijzondere manieren. Zo waren we collega bij het Algemeen Dagblad en herinner ik mij nog als de dag van gisteren dat Bernadette met haar toenmalige collega en echtgenoot Dick Panman op kraamvisite kwam bij de geboorte van Marjolein.
 
Weer later werd Bernadette als hoofd voorlichting van de gemeente Deventer collega van mijn overleden broervriend Clemens van Heck. Clemens moest niet zoveel van protocollen en pr hebben, maar voor Bernadette had hij absoluut een zwak. Toen ik ruim drie jaar geleden als vorm van rouwverwerking een boek schreef over Clemens was Bernadette direct bereid de rol van eindredactrice op zich te nemen. Een betere kon ik mij niet wensen.
 
In de jaren daarvoor had Bernadette ook haar sporen verdiend in de tv-wereld waar zij op een gegeven moment plaats vervangend hoofdredacteur was van het NOS Journaal. Dat verbaasde mij enigszins, want Bernadette is weliswaar een topmanager, maar zeer bescheiden en integer. Een zeldzame karaktertrek in het egorijke Hilversum.

Later als manager digitale themakanalen vond ik weer een mooie reden de banden aan te halen. Ik verleidde haar tot de rol van minister van waarheid in het Kabinet van Vernieuwing dat ik had bedacht voor Syntens innovatienetwerk.
 
Inmiddels heb ik ook haar huidige levensmaatje Frans Meiland mogen ontmoeten in hun woonplaats Zeewolde. Hij was Vara-regisseur en kan een avond volpraten met anekdotes over FC Avondrood en André Hazes. Vandaag mocht ik Bernadette ontvangen in haar vertrouwde Deventer. Uiteraard werd het voormalige journalistencafé Floors op de Brink even bezocht.
 
Ik voel mijzelf een verbinder, maar Bernadette verstaat de kunst van verbinden tot in de perfectie. Ik heb weer veel tips meegekregen voor projecten en initiatieven waarbij ik betrokken ben. Tegelijkertijd heb ik ademloos geluisterd hoe Bernadette tot de zomer de kans krijgt het online platform “Net in Nederland” namens de Publieke Omroep te bouwen. Met een klein team wordt geprobeerd een selectie te maken van het publieke media-aanbod om de vele vluchtelingen en asielzoekers wegwijs te maken in onze geschreven en ongeschreven wetten en regels. Vooralsnog worden de programma’s vertaald in het Nederlands, Engels en Arabisch.
    
En Bernadette zal Bernadette niet zijn wanneer ze op een creatieve manier de vluchtelingen bij de programmering en vertalingen gaat betrekken. De rol van kwartiermaker is daarom op haar lijf geschreven. Ik kijk uit naar de lancering dit voorjaar.