Ron Koebrugge, mijn ondernemersheld!

Dinsdag 28 juni: Ron Koebrugge is een bijzondere vriend die ik nooit zal vergeten. Afgelopen jaren is hij echter aan mijn aandacht ontsnapt. Uitgerekend in die periode stortte zijn imperium Ron Koebrugge Catering Services in elkaar, was zijn lieve vrouw Elly in eigen huis slachtoffer van een gewelddadige roofoverval en belandde Ron in kritieke toestand in het ziekenhuis, mede als gevolg van verwaarloosde longontstekingen. Hoeveel kan iemand verdragen en verwerken op de grens van zijn pensionering?
 
Met een mooi boeket voor zijn vrouw toog ik naar de  manage in het Kralingse bos waar Ron tegenwoordig de sociëteit bestiert met zijn zoon Kevin, sinds deze maand de trotse vader van een dochter. Ik hoop dat dit een voorbode is voor betere tijden voor de familie Koebrugge!
 
Zo'n 20 jaar geleden heb Ik een dag in de week voor Ron gewerkt. Sindsdien ben ik ook lid van de Koebrugge familie in Barendrecht. Op de hoogtijdagen werkten er vele honderden oproepkrachten, veelal studenten. Ze tapten bier of bakten frites op evenementen als Parkpop, de concerten in de Goffert (Bon Jovi, Rolling Stones), wielerrondes, de Friese Ballonfeesten in Joure of de marathon van Rotterdam. Overal in het land reden de wagens van Ron door het land. Op een gegeven moment was hij actief in en rondom de stadions van Feyenoord, NAC, Excelsior, FC Dordrecht en Sparta. De grote brouwerijen liepen met hem weg, want Ron verstond zijn vak en was betrouwbaar.
 
Elke cent die hij verdiende stopte hij in zijn onderneming. Tot voor enkele jaren geleden woonde Ron nog in een rijtjeshuis in Barendrecht. Zelfs reserveringen voor zijn pensioen stelde hij uit. Zijn bedrijf moest nog mooier en beter worden. En Ron was daarnaast altijd goed voor zijn mensen.
 
De economische recessie liet Ron niet onberoerd. In combinatie met enkele jaren slecht weer bij zijn belangrijkste evenement, Parkpop, en het niet verlengen van enkele grote contracten leidden een vrije val in. Achteraf had hij zichzelf en zijn gezin beter moeten onderhouden, zo beseft hij nu. In de blessuretijd van zijn werkzame leven hoopt hij de catering van de manege niet alleen te verbeteren maar ook uit te breiden in samenwerking met het bestuur.
 
Aflopen weekeinde kwamen 50.000 mensen op CHIO Rotterdam af en logeerden 200 paarden bij de manage. In die hectiek glorieert Ron en geniet hij met volle teugen. Zijn rol was nu nog beperkt, maar Ron kan veel meer. Ik heb het zelf mogen meemaken. Was diep onder de indruk hoe hij honderden medewerkers op vaderlijke wijze aanstuurden en voor een geweldige teamspirit zorgde. Ron was en is voor mij daarom nog steeds een held! En een bron van inspiratie voor de activiteiten waar ik nu op broed.