Ernie Brandts, altijd puur gebleven

Dinsdag 12 juni: De oefenwedstrijd van NEC tegen Almere City in Garderen had een hoog reüniegehalte voor mij. De warming up bekeek ik met mijn NEC-kameraad Reint Gaastra, de eerste helft bracht ik door met mijn vriend Leen Looijen en de tweede helft met mijn andere vriend Danny Hoekman. En tussendoor even bijgepraat met Arthur Numan en Fred Grim, met wie ik samenwerkte met en voor Goalmaster.
 
Na afloop veel te kort gepraat met Ernie Brandts, de nieuwe assistent trainer van NEC. Ernie is niet alleen bloedfanatiek, maar ook heerlijk ontwapend en gezellig. Heb hem in zijn nadagen bij PSV nog meegemaakt en verscheidene keren geïnterviewd voor het AD. Laatste keer spraken we elkaar uitgebreid bij de boekpresentatie over Frans Bauer van onze gemeenschappelijke vriend Louis Bovée.

Altijd grote bewondering voor Ernie gehad dat hij nooit opgaf, ondanks een reeks aan blessures. Ook groot respect dat hij zich nooit te groot voelde bij amateurclubs te werken, auto’s te verkopen of handelsagent te worden in Spanje.
 
Ernie heeft nota bene niet alleen de UEFA Cup in zijn handen gehad maar stond in 1978 ook in de finale van het WK voetbal. En vertrok bij NAC met een derde plaats in de eredivisie. Een unieke prestatie. Maar hij schroomde evenmin de amateurs van Nuenen en DIA te trainen. En is nu dus assistent trainer bij NEC door toedoen van technisch manager Danny Hoekman met wie hij ooit samenspeelde bij Roda JC.
 
Ernie is niet alleen een echte familyman, maar ook een avonturier. Hij blijft voor mij altijd verbonden aan De Graafschap en PSV, maar Ernie werkte ook bij Volendam, in Iran, Tanzania en Rwanda. In de twee laatste landen werd hij gekroond tot landskampioen. Dat vergde veel aanpassingsvermogen van de doorgewinterde prof. Ernie vertelde mij dat hij in Tanzania op het laatst zijn team met het vliegtuig navloog omdat de busreizen te slopend waren. Een tocht van 15 uur was geen uitzondering omdat de spelers vele stops maakten om onderweg balen rijst of groente in te kopen voor hun families. ,,Want het is daar gebruik dat spelers die goed verdienen ook hun families onderhouden. En daar praat je al gauw over 200 man.’’
 
Ernie zou het zelfde hebben gedaan want ook in eigen land leeft hij voor zijn gezin. ,,Ik kijk altijd naar ze uit. En mis ze zelfs vandaag al bij een oefenwedstrijd van NEC.’’

Mooi dat mensen nog zo puur durven en kunnen denken. Weet ook zeker dat hij bij NEC vaak aan zijn overleden vader terugdenkt. Hij kon een contract tekenen in Nijmegen, maar de banketbakkerij dwong hem tot andere keuzes. Nu is er alsnog een Brandts verbonden aan NEC!